Na lotnisku...

Uff... Po porannym przedpodróżnym stresie dopiero się zaczęło. Na Okęciu na terminalu A alarm bombowy. A jak wysiadaliśmy z samochodu okazało się, że nie mam... sandałków. Na szczęście odprawa poszła szybko i bezboleśnie. Sandałków nie mam, nabyłem dmuchany kołnierz na szyję, przewodnik po Brazylii i ... kolejny odcinek mojego ulubionego Doktora House. Mam nadzieję, że limit dziwnych braków mam już za sobą i co więcej że niczego nie będę tracił i gubił podczas drogi. Żeruję na darmowym hotspocie ING. Może we Frankfurcie będzie coś podobnego? To sobie troszkę pobloguję, bo mam ponad cztery godziny oczekiwania na kolejny lot. Refleksja końcowa - z sandałami jak z kozą... Miałem jakbym leciał pierwszy raz sporo stresów. Ale jak się skanalizowały na braku sandałów to od razu mi odeszła ta gula z żołądka. Rozszerzona mądrość żydowskich historyjek... 40 minut do odlotu - chyba będzie klapka w dół. Nie chcę, żeby mnie wywoływali, potem zatarg ze stwardessą i skończę jak Jan Maria poseł Rokita.